1
مدرس ارشد معاونت آموزش ناجا و فرماندهی انتظامی ویژه شرق استان تهران
2
استادیار دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی
3
مربی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم انتظامی
چکیده
تمرکز سئوالات این مقاله بر این هدف استوار شده تا پاسخ دهد که دانش مناسب برای نیروی انتظامی کدام است؟ و مخاطبان متناسب نیروی انتظامی در تولید و کاربری دانش تخصصی، ضمنی، صریح و آشکار چه کسانی و یا چه گروه هایی هستند؟ این پیش فرض وجود دارد که اگر روند تغییر و تحولات اجتماعی به همراه مدیریت انضباط عمومی در نیروی انتظامی با دانش اطلاعاتی موضوعی در سازمان به دقت تلفیق و به مورد اجراء و ارزیابی نهاده شود این نتیجه حاصل می شود که بتوان جامعه ی خواهان پویائی سیاسی و اقتصادی و نظم فعال و کارآمد را تحت مدیریت منضبط و مسئولانه درآورده تا شهروندان بتوانند، دانائی و قابلیت های خود را به صورت تحرکی پرنشاط، تعامل مند و فعال درخدمت جامعه و سودآوری قرار دهند. البته تحقق این فرضیه متضمن آن است که نیروی انتظامی در پیاده سازی موفق مدیریت دانش گره خورده و بتواند خود را با سازکار و هدفمندی تغییر مناسب اجتماعی تطبیق کند می توان نتیجه گرفت که در این روند مدیریت دانش انتظامی بدنبال ترغیب و تحقق هوشمندانه مأموریت، خود را به نیروئی دانائی پایه تبدیل کند البته چنین رویه اصیلی، ضروری ترین روند در اشتراک آحاد جامعه در کنش انتظامی است و بایدمحوریت اشتراک عمومی سازی اطلاعات انتظامی در کشور و تهیه و واگذاری دانش آشکار انتظامی و تبدیل دانش مزبور به اطلاعات موضوعی در حیطه ماموریت نیروی انتظامی است تا بتواند به کاربری موفق بیانجامد در غیر این صورت از برای امنیت اجتماعی و نظم عمومی کشور ارزشی نخواهد داشت.
)