بریکس ائتلافی از پنج کشور درحال توسعه برزیل، روسیه، چین، هند و آفریقای جنوبی است که خود را درسطح کشورهای پیشرفته نظام بین المللی معرفی کرده است. این کشور ها با توجه به رشد اقتصادی و قدرت اقتصادی که دارند سهم خود را از نهادهای برتون وودزی اقتصاد بین‌الملل متناسب با اقتصادشان نمی‌دانند، ازاین‌رو به دنبال اصلاح نظم موجود بین‌المللی هستند .این مقاله با هدف ارائه الگوی حرکت گروه بریکس برای تغییر نظم بین المللی، به دنبال پاسخ به این سوال است که گروه بریکس چگونه می خواهد نظم بین المللی کنونی را با توجه به توقعات و انتظارات خود تغییر دهد؟ این تحقیق از انوع تحقیقات توسعه ای با رویکرد تجربی و روش کیفی توصیفی- تحلیلی است که در آن گرداوری داده ها با روش کتابخانه ای انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که گروه بریکس از سال 2008 تا کنون با مبنا قراردادن اقتصاد سیاسی بین الملل از طریق انجام اقدامات هماهنگ برای تغییر در ابعاد قدرت ساختاری نظم هژمونیک بین‌الملل وبا تغییر درساختارها و دستورکار نهادهای عمده معرف نظم اقتصاد سیاسی بین‌الملل؛ نهاد سازی موازی با نظم اقتصاد سیاسی بین الملل؛ در دوران گذار از هژمونی ایالات متحده به نظام چند جانبه بین‌الملل، قدرت ساختاری خود را افزایش داده و ضمن تقویت حضور و نفوذ خود دراین نهادها، چندجانبه گرایی را در افزایش داده و نظم مطلوب خود را با تغییر در نظم اقتصاد سیاسی بین المللی پیگیری می کند.
احمدی، حسین؛ و ریاضی، مهدی (1402). «آینده گروه بریکس و تأثیر راهبردی آن بر نظم پولی و مالی جهان»، فصلنامه اقتصاد دفاع و توسعه پایدار، 8 (29)، 123-152.
پور احمدی، حسین (1387). «اقتصاد سیاسی هژمونی چندجانبه‌گرا: سنتز مفهومی هژمونی در پارادایم‌های لیبرالیستی و گرامشین»، پژوهشنامه علوم سیاسی، 3 (2)، 37-68.
میرترابی، سعید؛ فلاح، مهرداد (1401). «چین، بریکس و تحوّل در نظم نهادی اقتصاد جهانی»، مجلهمطالعات اقتصاد سیاسی بین‌الملل، 5 (2)، 415-446.
خردمندان؛ آرزو؛ یوسفی، بهرام؛ شهابی، روح‌اله؛ و جلال‌پور، شیوا (1401). «بریکس، توانایی تغییر یا اصلاح سیستم روابط بین‌الملل»، جامعه‌شناسی سیاسی ایران، 5 (11)، 3614-3625.
سلیمانپور، هادی؛ مولایی، عبادالله (1392). «قدرت‌های نوظهور در دوران گذار نظام بین‌الملل»، فصلنامه روابط خارجی، 5 (1)، 34-7.
سنایی، مهدی؛ ابراهیم‌آبادی، غلامرضا (1392). «سازمان قدرت‌های اقتصادی در حال ظهور (بریکس): اهداف، توانمندی‌ها و جایگاه آن در نظام بین‌المللی»، فصلنامه مطالعات جهان، 3 (7)، 40-1.
شیرزادی، رضا (1396). «کشورهای نوظهور و ساختار اقتصاد سیاسی بین‌المللی (برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی)»، فصلنامه سیاست، (4)، 37-56.
عسکری، امیرعلی (1396). جایگاه گروه بریکس در آینده نظام بین‌الملل. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه شهید بهشتی (چاپ نشده).
موسوی، سید محمدهادی (1401). الگوی گروه بریکس برای تغییر نظم بین‌المللی، تهران: انتشارات دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین(ع).
Cox, R. (1983). “Gramsci, Hegemony and International Relations: An Essay inMethod”, 12 (2), 162-165.
de Albuquerque, A. & Lycariao, D. (2018). “Winds of Change? BRICS as a Perspective in International Media Research”, International Journal of Communication, 12 (2).
Duggan, N. (2015). “BRICS and the Evolution of a New Agenda Within Global Governance”(PP11–25), The European Union and the BRICS.
Duggan, N., & Naaraja ̈rvi, T. (2012). China’s position toward global food security governance. Paper presented at China and the G20: Chinese Contributions to New Global EconomicGovernance, Fudan University, December 2–4.
Duggan, N., & Tiberghien, Y. (2013). “Existing and emerging powers in the G20: The case of East Asia”, The German Journal on Contemporary Asia, (128), 1–15.
Duggan, N., Hooijmaaijers, B., Rewizorski, M., & Arapova, E. (2022). “Introduction: The BRICS, Global Governance, and Challenges for South–South Cooperation in a Post-Western World”, International Political Science Review, 43(4), 469-480.
Duggan, N., & Azalia, J. C. L. (2020). “From Yekaterinburg to Brasilia: BRICS and the G20, road to nowhere?”, Revista Brasileira de Política Internacional, 63 (1), 1-18.
Harris, J. (2009). Statist globalization in China, Russia and the Gulf states. Perspectives on GlobalDevelopment.
Ikenberry, J. G. (2011). “The future of the liberal world order”, Foreign Affairs, (90), 56–62.
IMF (2017a). IMF Quotas Factsheet, Washington, D.C. available At: https://www.imf.org/~/media/Files/Factsheets/English/quotas.ashx.
IMf (f). (2021). IMF Members' Quotas and Voting Power, and IMF Board of Governors, available at: https://www.imf.org/external/np/sec/memdir/members.as Px.
IMF (b) (2009). Communiqué of the International Monetary and Financial Committee of the Board of Governors of the International Monetary Fund, Press Release No. 09/139, April 25, 2009, Washington, D.C.
IMF (2021). IMF Members' Quotas and Voting Power, and IMF Board of Governors, at: https://www.imf.org/en/About/executive-board/members-quotas.
IMF C (2018d). “Statement by Yi Gang, Governor, People's Bank of China, People’s Republic of China”, International Monetary and Financial Committee, 38th Annual Meeting, October 12–13.
Jash, A. (2016). “BRICS-More than an Acronym”, IndraStra Global, 2 (10),1-2.
Kahler, M. (2013). “Rising powers and global governance: Negotiating change in a resilient status quo”, International Affairs, 89 (3), 711–729.
Kahler, Miles (2013). “Rising powers and global governance: Negotiating change in a resilientstatus quo”, International affairs, 89 (3), 711-729.
Nikonov, V. (2013) BRICS: analysing the security dimension. In: BRICS Information Centre, available at: http://www.brics.utoronto.ca/newsdesk/durban/nikonov.html#top.
Overbeek, H. (2012). “Sovereign wealth funds in the global political economy: The case of China”. (PP.130-160). International Political Economy Series (IPES).London: Palgrave Macmillan.
Rachman, G. (2011), Think Again: American Decline. Available at: https://foreignpolicy.com/2011/01/03/think-again-american-decline/.
Stephen, M. D. (2012). “Rising regional powers and international institutions: The foreign policy orientations of India, Brazil and South Africa”, Global Society, 26 (3), 289–309.
Stephen, M. D. (2014). “Rising powers, global capitalism and liberal global governance: A historical materialist account of the BRICs challenge”, European Journal of International Relations, 20 (4), 1–27.
Stephen, M. D.; Parízek, M. (2019). “New Powers andthe Distribution of Preferences in Global Trade Governance: From Deadlock and Drift toFragmentation”, New Political Economy, 24 (6), 735-758.
Strange, S. (1988). States and Markets. California: University of California.
)