در این مقاله با نگاهی متفاوت نسبت به پژوهش‌های مرسوم به پیوند بین اخوت و سرمایه‌اجتماعی پرداخته شده است. ایده سرمایه‌اجتماعی به عنوان مفهومی در جهت ایجاد همبستگی میان افراد در دهه‌های اخیر مورد توجه جامعه‌شناسان قرار گرفته است. یکی از راهکارهای مطمئن برای نیل به سرمایه‌اجتماعی و در نتیجه امنیت جانی و روانی همانا ایمان به دین اسلام و تجلی این ایمان در برقراری اخوت دینی است. در این میان رفتار پیامبر به عنوان مبدع اخوت در ماجرای عقد اخوت از منظر سرمایه‌اجتماعی مورد تحلیل قرار گرفته است. هدف از این تحقیق که با روش توصیفی- تحلیلی نگاشته شده، اول رسیدن به چگونگی رابطه بین اخوت ایمانی و سرمایه‌اجتماعی و دوم اینکه اثبات امتیاز و برتری مولفه‌ها و معیارهای اخوت ایمانی نسبت به معیارهای موجود سرمایه‌اجتماعی به منظور نیل به امنیت است؛ لذا در این مطالعه میان‌رشته‌ای در نهایت این نتیجه حاصل شد که اخوت ایمانی با اصلاح سرمایه‌اجتماعی موجود و متناسب‌سازی آن با اقتضائات دین اسلام از جمله مهم‌ترین لوازم ایجاد امنیت است؛ راهبرد سرمایه‌اجتماعی اخوت‌مدار به‌گونه‌ای است که وقوع آن برابر با تأمین امنیت اطمینان‌بخش برای امت اسلامی خواهد بود.
)