1
گروه مطالعات منطقه ای دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
2
استادیار گروه انقلاب و اندیشه سیاسی، دانشکده معارف، دانشگاه تهران
چکیده
به‌صورت سنتی، اسلام رایج در بین توده مردم در دو سوی دریای خزر؛ ترکیب عقاید و باورهای بیشمار و قدیمی ایرانی، قبیله‌ای به علاوه سنن اسلامی در منطقه بوده است. به مرور زمان به ویژه بعد از فروپاشی شوروی، با انگیزه های سیاسی، عقاید مردم در جمهوری آذربایجان دستکاری شده است. فقر، بی‌ثباتی‌ها و آشفتگی همراه با تشنگی بیشتر برای مذهب، زمینه‌های فعالیت کنشگران خارجی در این کشور را فراهم کرده است. در نتیجه این مداخله، سلفی‌گری به شکل افزایش باورها، شعائر و سنن در ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در جمهوری آذربایجان بروز و ظهور پیدا کرده، موجب بروز فضای ضد ایرانی و تخریب روابط با ج.ا ایران شده است. این پژوهش در تلاش است به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و تحلیل سوال «علل برآمدن و گسترش سلفی‌گری افراطی در جمهوری آذربایجان» بپردازد. نتایج پژوهش حکایت از این دارد که رقابت کشورهای منطقه در جمهوری آذربایجان، در وضعیت دینی جامعه جمهوری آذربایجان تأثیر گذاشته و این رقابت‌های سیاسی خروجی‌های فرهنگی تأثیرگذاری در جمهوری آذربایجان از جمله رشد سلفی‌گری داشته است. سلفی‌گری متاثر از ترکیه به نسبت دیگر کشورها ضدیت بیشتری با نفوذ فرهنگی ج.ا.ایران و تشیع در جمهوری آذربایجان دارد.
خاشع, جعفر و سلیمانی, غلامعلی . (1402). دلایل گسترش سلفی گری افراطی در جمهوری آذربایجان؛ با تاکید بر مولفه های فرهنگی، تاریخی و سیاسی. فصلنامه محیط شناسی راهبردی ج.ا.ایران, 7(2), 45-72.
MLA
خاشع, جعفر , و سلیمانی, غلامعلی . "دلایل گسترش سلفی گری افراطی در جمهوری آذربایجان؛ با تاکید بر مولفه های فرهنگی، تاریخی و سیاسی", فصلنامه محیط شناسی راهبردی ج.ا.ایران, 7, 2, 1402, 45-72.
HARVARD
خاشع, جعفر, سلیمانی, غلامعلی. (1402). 'دلایل گسترش سلفی گری افراطی در جمهوری آذربایجان؛ با تاکید بر مولفه های فرهنگی، تاریخی و سیاسی', فصلنامه محیط شناسی راهبردی ج.ا.ایران, 7(2), pp. 45-72.
CHICAGO
جعفر خاشع و غلامعلی سلیمانی, "دلایل گسترش سلفی گری افراطی در جمهوری آذربایجان؛ با تاکید بر مولفه های فرهنگی، تاریخی و سیاسی," فصلنامه محیط شناسی راهبردی ج.ا.ایران, 7 2 (1402): 45-72,
VANCOUVER
خاشع, جعفر, سلیمانی, غلامعلی. دلایل گسترش سلفی گری افراطی در جمهوری آذربایجان؛ با تاکید بر مولفه های فرهنگی، تاریخی و سیاسی. فصلنامه محیط شناسی راهبردی ج.ا.ایران, 1402; 7(2): 45-72.
)