الگوی شکل گیری نارضایتی عمومی در جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای گروه مدیریت دولتی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)

3 استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

تاریخ ملت‌ها مملو از پدیده‌های اجتماعی تکرارشونده‌ای مانند اعتراض‌ها، نارضایتی‌ها و ناآرامی‌های سیاسی - اجتماعی است. «نارضایتی عمومی» به وضعیتی اطلاق می‌شود که عدم رضایت مردم از حاکمیت نظام دولتی، عوامل و نهادهای دولتی (حاکمیت دولت) به یک پدیده همه‌گیر تبدیل شده و گستره وسیعی از شهروندان را دربرمی‌گیرد. بر این اساس، هدف از این پژوهش «شناسایی ابعاد، مؤلفه‎ها، شاخص‎ها و شکلهای بروز نارضایتی عمومی در ج.ا.ایران ». نوع پژوهش کاربردی و به روش توصیفی انجام شده است. روش گردآوری داده‌ها نیز به صورت کتابخانه‎ای و با ابزار فیش‎برداری بوده و درنهایت الگوی شکلگیری نارضایتی عمومی استخراج گردیده که طبق نتایج تحقیق می‌توان به انباشت مطالبات و خواسته‌‏های اقشار مختلف و لایه‏‌های گوناگون جامعة ایران در دوره‌‏های مختلف مدیریت دولت‏‌ها، پاسخ نیافتن آنها (نظریة انتظار و پاداش) و در نتیجه فقدان اعتماد عمومی، اتخاذ رویکرد امنیتی و سیاسی نسبت به مسائل روزمرة جامعه توسط نهادهای انتظامی و امنیتی، فقدان آزادی‌های مدنی و حقوق سیاسی شهروندی، نابرابری‌های اقتصادی و توسعه مسائل ساختاری مانند افزایش بیکاری جمعیت دانش‌آموختگان دانشگاهی و ناتوانی حاکمیت در فراهم کردن امکانات و اشتغال برای آنها اشاره کرد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار